Silvia Verhoeven brons op NK 100 km in Winschoten
* Etten-Leur, 14 september 2019 – De Etten-Leurse ultraloopster Silva Verhoeven is er vandaag weer in geslaagd de 100 kilometer in Winschoten in zo’n tempo te lopen, dat ze met haar tijd op het podium belandde. Een snelle tijd zoals in 2017 (9.20:02) zat er dit jaar niet in. Maar met 9.56:00 bleef Silvia mooi binnen de 10-uursgrens en werd ze derde Nederlandse overall en ook 1e V50!
De uitslagen van RUN 2019 kan je hier vinden.
Het raceverslag van de loopster zelf:
De start van het NK 100 km
Van start gegaan op een tempo van rond de 11 kilometer per uur. Wetende dat ik dat niet 100 km vol kon houden, maar het leek voor nu een heerlijk tempo en deze aanpak had al eerder tot succes geleid. De eerste twee rondes was het nog rustig, de feestvreugde in Winschoten moest nog losbarsten, maar de derde ronde hadden hele gezinnen, buurtbewoners en vriendengroepen zich langs het parcours geïnstalleerd. Leuk voor de nodige afleiding en ook fijn met de ondertussen toch oplopende temperatuur, want van alle kanten werden natte sponzen aangereikt door kinderen.
Dorpsfeest in Winschoten
De straten waren weer volop versierd en muziek was overal aanwezig, oftewel: echt een feestje. Want het lijkt heel saai 10 dezelfde rondjes van 10 km. Maar het is alles behalve saai als je gedurende deze run door het zonnige Winschoten loopt. Het is een waar dorpsfeest.
Na de eerste vijftig kilometer
De eerste 5 rondes gingen prima, maar waar ik hoopte het zo in ieder geval nog een aantal rondes vol te houden werd het vanaf 60 km echt zwaar. De vermoeidheid begon toe te slaan en mijn start was achteraf voor vandaag misschien toch iets te ambitieus geweest. Ondanks dat ik mij keurig aan mijn drinkplan/voedingsplan kon houden en dus voldoende energie opnam, ging het van zwaar bij 60 km over in totaal op en leeg na 80 km. Je hoopt dat het de bekende dip is, dat het voelt alsof het op is, maar dat het na een half uurtje mogelijk weer beter gaat. Mij aan die gedachte vasthoudend heb ik mijn lijf nog 20 km moeten voortslepen. Met hardlopen had het uiteindelijk niet zo heel veel meer te maken, want helaas bleek het geen dip en ging het al maar moeizamer.
De laatste loodjes
Bij de laatste verzorgingspost op 97,5 km toch nog een blik op mijn horloge. Want hoewel ik al een paar rondes terug alle tijdsdoelstellingen losgelaten had en finishen binnen de 10 uur op een gegeven moment al een onmogelijke opgave leek, besefte ik dat mijn oorspronkelijke doel van binnen de 10 uur toch nog mogelijk zou zijn. Mits ik het lijf toch nog zo nu en dan hardlopend in beweging kon krijgen. Op een of andere manier heeft de wilskracht er toch voor gezorgd ook dat laatste stukje te overbruggen en na 9 uur en 56 minuten over de finishmat te komen. Niet op de manier die de schoonheidsprijs verdient, maar uiteindelijk toch wel mijn doelstelling bereikt.
Derde op het NK: bronzen medaille
Tegen alle verwachtingen in was het ook dit jaar weer genoeg voor de derde plek op het NK. En na wat later bleek zelfs ook een Nederlands leeftijdsrecord 100 km V55 (stond sinds 2011 op 11.19:32).
Er moeten dit jaar heel veel uitvallers zijn geweest want van de 117 deelnemers op de startlijst komen er maar 56 in de uitslagen terug.
Gefinisht en meteen dopingcontrole
Nog geen 10 meter over de finish werd ik tegen gehouden door een dame. Ik moest mij legitimeren en mee naar de doping controle. Ze had de opdracht gekregen niet van mijn zijde te wijken tot ik daar geweest was. Nooit gedacht daar nog eens mee geconfronteerd te worden, maar ook wel weer hilarisch dat een keer mee te maken.